"Ik zit nu niet meer in een keurslijf. Alles wat ik doe, doe ik bewust"

Onze expert Annemijn. Over als HR met een business case komen, de verschillende contexten van interimmen, vasthouden aan je principes (en hoe je daarvoor zorgt) en het maken van je eigen keuzes.

‘ALS MIJN DESTIJDS KLEINE KINDEREN VROEGEN WAT IK DEED, antwoorde ik dat mama ervoor zorgt dat de mensen die het werk uitvoeren hun werk goed uit kunnen voeren. Dat ze zich daar veilig en vertrouwd bij voelen, hun salaris betaald krijgen en dat ik mee denk over hoe je het bedrijf beter kunt maken. Die basis blijft ongeacht de organisatie hetzelfde. De manier waarop HR wordt uitgevoerd en hoe systemen HR ondersteunen kan echter wezenlijk verschillen. De ene organisatie is nieuw, daar is de strategie wel, maar schiet je al doende van links naar rechts en ben je aan het bouwen. Een andere organisatie met veel historie bestaat uit arbeidsstructuren met vakbonden, bij elkaar gebrachte culturen, dat geeft een totaal andere dynamiek. Het leuke aan interimmen vind ik dat je niet in een gespreid bed terecht komt. Bij de ene opdracht hadden we een expert projectteam van vier (“Team G” werden we genoemd), bij de andere opdracht kom ik alleen en is er nul tijd om me in te werken. Gewoon maar instappen en zien wat er gebeurt. Ik regel het wel. Ik ben op m'n best op de ‘hardere’ kant van HR; C&B, projecten, reorganisaties.

ZET MIJ IN EEN HARDCORE FABRIEK IN DE HAVEN en ik denk oprecht dat ik niet weet wat me overkomt. Internationale en corporate omgevingen ben ik gewend. Zo'n andere context heb ik nog nooit gedaan en dat lijkt me dan dus interessant om te ontdekken. Heel gaaf. En moeilijk. Maar, ik kom van origine uit Rotterdam, (zet een Rotterdams accent op) dus op z'n Rotterdams kan ik het ook wel zeggen. Wat doet het met mij, als ik steeds ergens anders kom? Als ik het me snel eigen moet maken? Wat brengt mij dat? Dat is waarom ik dit werk ben gaan doen.

IK BEN ER TROTS OP dat ik ondanks dat ik werk voor de business altijd het belang van de medewerker en het belang van het bedrijf als totaal voor ogen hou. Ik ben standvastig en kom met een goed verhaal. Daar is nog wel een hele slag te winnen voor HR. Kom met een business case. Ik kom met goede argumenten, onderbouw op basis van feiten en data. Om te staan midden in dat speelveld tussen belang medewerker, business en werkgever en dan vast te houden aan je principes... soms is dat frustrerend, maar ik vind het heel belangrijk.

EERLIJKHEID EN TRANSPARANTIE zijn twee van die principes. Ik heb geen verborgen agenda, ik zeg wat ik doe en doe wat ik zeg. Een pokerface heb ik niet, mensen zien vaak gelijk wat ik ergens van vind. Dat is soms lastig, ik heb wel geleerd om af en toe even te wachten met het geven van mijn mening, het tonen van de emotie of toch mijn gezicht in de plooi te houden. Het helpt nu ik werk als interimmer; ik kan en dus hoef niet alles te weten, overal op te reageren, ik kan soms ook iets even laten gaan. Dat geeft me een soort rust.

MAAK JE EIGEN KEUZES. Ik weet waar ik goed in ben en waarin niet. Dus voel ik goed aan of ik ergens pas en blijf ik er niet meer in hangen. Laat je beslissingen niet door anderen maken. Natuurlijk, soms worden er dingen voor je besloten. Dat je baan vervalt bijvoorbeeld. Maar dan nog heb jij de keuze hoe je daarmee om gaat. Het is een alarmbel voor mij als ik gefrustreerd raak. Eerst kijk ik hoe het komt dat iets niet loopt zoals ik wil. Ligt dat bij mij? Kan ik het nog draaien? Zo niet, dan maak ik een andere keuze. Omdat het dan dus niet bij mij past. Het blijft heel moeilijk, hoor. Maar ik heb geleerd op mijn onderbuikgevoel af te gaan. Wekelijkse yoga, een wandeling met de hond of mijn hoofd leegmaken tijdens een hockeywedstrijd helpt me daarbij. Ook mijn kinderen die intussen in de puberteit zitten trouwens. Die confronteren me nogal met mezelf, daar word je ook een bewuster mens van. En levenservaring, gewoon ouder worden, dat helpt ook.

IK BEN GEEN EENPITTER. Ik wil onderdeel zijn van een groep, ergens bij horen. Sparren, plezier, aandacht. Ik zit nu echter niet meer in een keurslijf. Alles wat ik doe, doe ik bewust en omdat ik daarvoor word ingehuurd. Die autonomie is voor mij heel belangrijk.’